Ψυχολογική υποστήριξη στο άγχος: Ο ρόλος της ψυχοεκπαίδευσης

Κατά καιρούς όλοι μας ερχόμαστε αντιμέτωποι με το άγχος, καθώς ζούμε και σε μία εποχή συνεχών αλλαγών σε κοινωνικό, πολιτικό, υγειονομικό και οικονομικό επίπεδο. Αλλαγές που συχνά έχουν αρνητικό αντίκτυπο όχι μόνο στην ποιότητα ζωής μας αλλά και στον ψυχισμό μας.

«Είναι λοιπόν πολύ σημαντικό να ακούμε τον εαυτό μας, να σεβόμαστε τα όρια μας και να ενημερωθούμε σωστά για το πως μπορούμε να ανακουφίσουμε τα συμπτώματα του άγχους» επισημαίνει η Άννα Χατζηδημητρίου, ΒΑ, MSc Ψυχολόγος Υγείας, Ειδικευμένη στην Ψυχο-ογκολογία και στον Χρόνιο Πόνο, StThomas&Guy’sHospital, UK, Διευθύντρια Τμήματος Ψυχολογίας Ιατρικού Κέντρου Αθηνών, Ιδρύτρια Κέντρου Ψυχολογίας και Προαγωγής της Υγείας «LiveWell – BeWell».

Τα συμπτώματα του άγχους

Καθένας βιώνει διαφορετικά το άγχος και τα συμπτώματα μπορεί να είναι από «πεταλούδες στο στομάχι» έως μια έντονη ταχυπαλμία. Επίσης μπορεί να αισθάνεται κανείς εκτός ελέγχου σαν να υπάρχει αποσύνδεση μεταξύ του μυαλού και του σώματος του. Ακόμα σε αρκετές περιπτώσεις μπορεί να εκδηλωθεί ως ένα γενικό αίσθημα φόβου και ανησυχίας ή μπορεί είναι απλά φόβος για ένα συγκεκριμένο μέρος ή γεγονός. Σε άλλες περιπτώσεις, μπορεί να εμφανιστεί στο άτομο που βιώνει μια στρεσογόνα περίοδο/ένα παρατεταμένο συναίσθημα άγχους ως μια κρίση πανικού.

Ο ρόλος της ψυχοεκπαίδευσης

Μια μη φαρμακευτική θεραπευτική μέθοδος προσέγγισης, η οποία έχει ενσωματώσει κάποια πολύ αποτελεσματικά ψυχοθεραπευτικά εργαλεία είναι η ψυχοεκπαίδευση, η οποία χρησιμοποιείται συχνά ως συμπληρωματική θεραπεία σε σοβαρές ψυχικές ασθένειες, όπως άνοια, σχιζοφρένεια, κλινική κατάθλιψη, αγχώδεις διαταραχές, ψυχωσικές ασθένειες, διατροφικές διαταραχές και  διαταραχές προσωπικότητας.

Ως ψυχοεκπαίδευση θα μπορούσαμε να ορίσουμε έναν επιστημονικά δομημένο τρόπο προσέγγισης που έχει τρεις βασικούς πυλώνες:

-Ενημέρωση

-Εκπαίδευση συγκεκριμένων δεξιοτήτων

-Υποστήριξη

Όπως τονίζει η κ. Χατζηδημητρίου «αποτελεί ουσιαστικά ένα σύγχρονο τρόπο θεραπευτικής παρέμβασης αλλά και πρόληψης τόσο σε ψυχικές όσο και σε σωματικές ασθένειες.

Μέσα από την ψυχοεκπαίδευση το άτομο θα λάβει τα κατάλληλα εργαλεία ούτως ώστε:

1. Να αναγνωρίζει ποιες είναι οι πηγές άγχους στη δική του ζωή. Κατά τη διάρκεια της ψυχοεκπαιδευτικής διαδικασίας, ο θεραπευτής και ο θεραπευόμενος δημιουργούν ένα σχέδιο για να αντιμετωπίσουν σταδιακά τις καταστάσεις που του προκαλούν άγχος, σπάζοντας έτσι τον φαύλο κύκλο της αποφυγής. Με αρκετή έκθεση, το άγχος χάνει τη δύναμη του και τα συμπτώματα σταδιακά αρχίζουν να μειώνονται.

2. Να μάθει να αναπτύσσει τους δικούς του προσωπικούς μηχανισμούς άμυνας απέναντι στην ανακούφιση των συμπτωμάτων του άγχους του, επαναπροσδιορίζοντας τον τρόπο σκέψης και δράσης του. Μέσα από ψυχοθεραπευτικές τεχνικές αρχίζει ο θεραπευόμενοςνα αναγνωρίζει τα γνωσιακά του λάθη, καθώς και τα ανθυγιεινά πρότυπα σκέψης που δημιουργούν άγχος.

Μερικές αποτελεσματικές στρατηγικές διαχείρισης του άγχους είναι:

-Η τακτική σωματική άσκηση

-Η υιοθέτηση ενός υγειούς τρόπου ζωής, που περιλαμβάνει σωστό πρόγραμμα ύπνου και υγιεινή ισορροπημένη διατροφή

-Η εξάσκηση τεχνικών χαλάρωσης, όπως βαθιές αναπνοές, διαλογισμός, γιόγκα ή μασάζ

-Ο ποιοτικός χρόνος χαλάρωσης με την οικογένεια και τους φίλους

-Η ενασχόληση με ένα χόμπι, όπως η ανάγνωση ενός βιβλίου ή επαφή με τη τέχνη και τη μουσική

-Η σωστή διαχείριση του χρόνου

-Μαθαίνουμε να θέτουμε τα όρια μας. Δεν πιέζουμε τον εαυτό μας περισσότερο από όσο αντέχει και δε τον υποβάλλουμε σε στρεσογόνες καταστάσεις

-Μαθαίνουμε να εκφράζουμε με υγιή τρόπο τα συναισθήματά μας και να διεκδικούμε τα θέλω μας

-Επιδιώκουμε να βρούμε ενεργούς τρόπους διαχείρισης του άγχους. Οι ανενεργοί τρόποι διαχείρισης του άγχους —όπως η παρακολούθηση τηλεόρασης, το σερφάρισμα στο διαδίκτυο ή τα βιντεοπαιχνίδια— μπορεί να φαίνονται χαλαρωτικοί, αλλά μπορεί να αυξήσουν το άγχος μακροπρόθεσμα.

-Σε περιπτώσεις όπου το άγχος είναι ιδιαίτερα έντονο και μη διαχειρίσιμο ένας ειδικός θα μπορούσε να χορηγήσει και φαρμακευτική αγωγή για να βοηθήσει στον έλεγχο των δυσάρεστων συμπτωμάτων του. Ωστόσο, επειδή η φαρμακευτική αγωγή δεν διορθώνει τα υποκείμενα προβλήματα του άγχους, συνήθως χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με τη θεραπεία.