Αποτρίχωση με λέιζερ: Ενέχει κινδύνους;

Οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της θεραπείας με λέιζερ, συμπεριλαμβανομένης της πιθανότητας αυξημένου κινδύνου εμφάνισης καρκίνου, απασχολούν μεγάλο μέρος του πληθυσμού που επιθυμεί να υποβληθεί σε αυτές. Η αποτρίχωση με λέιζερ δεν αποτελεί εξαίρεση.

Από τότε που αναπτύχθηκε η συγκεκριμένη τεχνολογία έχουν υπάρξει αμέτρητα άτομα που ανησυχούν σχετικά με την ασφάλεια της αφαίρεσης της ανεπιθύμητης τριχοφυΐας με τη συγκεκριμένη μέθοδο. Κάποιοι αναρωτιούνται εάν επηρεάζει τα αναπαραγωγικά όργανα, τους ιδρωτοποιούς αδένες ή εάν επιτρέπεται η εφαρμογή τους κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Η αλήθεια είναι ότι οι φόβοι τους είναι υπερβολικοί.

«Παρότι η αποτρίχωση με λέιζερ θεωρείται ασφαλής τρόπος αφαίρεσης των τριχών, υπάρχουν κάποιοι που ακόμα φοβούνται μήπως το λέιζερ προκαλεί σοβαρές παρενέργειες ή ακόμα και μη αναστρέψιμες, όπως, για παράδειγμα, καρκίνο. Οι φόβοι ωστόσο αυτοί είναι υπερβολικοί και σε ορισμένες περιπτώσεις εντελώς αβάσιμοι». επισημαίνει ο Δερματολόγος – Αφροδισιολόγος δρ Χρήστος Στάμου.

Για να μπορέσουμε να τους ξεδιαλύνουμε θα πρέπει να δούμε πώς λειτουργούν τα λέιζερ για να αφαιρέσουν την τρίχα και να μην της επιτρέψουν να αναπτυχθεί ξανά. «Για την αποτρίχωση τα συχνότερα χρησιμοποιούμενα λέιζερ είναι εκείνα με μήκος κύματος στο κόκκινο και υπέρυθρο τμήμα του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος. Το φως που εκπέμπουν διεισδύει στο κατάλληλο βάθος του δέρματος στοχεύοντας τη μελανίνη στον θύλακα της τρίχας. Η ενέργεια του φωτός μετατρέπεται σε θερμότητα, η οποία καταστρέφει τους θύλακες που παράγουν τις τρίχες. Έτσι, αυτή εξασθενεί, γίνεται ολοένα λεπτότερη και τελικά παύει να αναπτύσσεται».

Και εδώ ξεκινούν οι απορίες: Μήπως εισέρχεται σε μεγαλύτερο βάθος και μπορεί να βλάψει άλλα όργανα; Μήπως μπορεί να γίνει αιτία εμφάνισης μελανώματος ή άλλου τύπου καρκίνου;

Ας διαλύσουμε τους μύθους και ας δούμε κατάματα την αλήθεια, παροτρύνει ο δρ Στάμου:

Καρκίνος

Η θεραπεία με λέιζερ χρησιμοποιεί μη ιονίζουσα ακτινοβολία, η οποία διαφέρει από την ιονίζουσα, που είναι γνωστό ότι προκαλεί καρκίνο. Επίσης, δεν χρησιμοποιεί τα ίδια μήκη κύματος υπεριώδους ακτινοβολίας (UV) με αυτά που βρίσκονται στο ηλιακό φως (δηλαδή UVA και UVB), τα οποία βλάπτουν το DNA των κυττάρων και προκαλούν καρκίνο του δέρματος.

Η υπάρχουσα βάση δεδομένων που απαριθμεί περισσότερα από 25 χρόνια χρήσης δεν έχει εγείρει ανησυχίες σχετικά με τη μακροπρόθεσμη ασφάλεια των λέιζερ αποτρίχωσης, με ελάχιστες μόνο μεμονωμένες περιπτώσεις μελανώματος μετά από θεραπεία, οι οποίες ερευνώνται ως προς το εάν ο καρκίνος προϋπήρχε της θεραπείας. Στατιστικά τα περιστατικά αυτά είναι ασήμαντα και επομένως δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι υπάρχει κίνδυνος καρκίνου. Εξάλλου, δεν υπάρχει καμία μελέτη που να αποδεικνύει ότι τα λέιζερ αποτρίχωσης προκαλούν καρκίνο του δέρματος.

Ωστόσο, οι συνεδρίες θα πρέπει να γίνονται από ιατρούς που έχουν τις γνώσεις και την εμπειρία να διακρίνουν τυχόν ύποπτο σημάδι και να το διερευνήσουν εξονυχιστικά ώστε να αποκλειστεί η ύπαρξη είτε δυσπλαστικού σπίλου ή άλλης ένδειξης καρκίνου του δέρματος πριν από τη θεραπεία.

Αναπαραγωγικά όργανα

Κατά τη διάρκεια της θεραπείας, το λέιζερ επηρεάζει μόνο τα τριχοθυλάκια που βρίσκονται στο χόριο. Η μήτρα, οι ωοθήκες και γενικά όλα τα αναπαραγωγικά όργανα της γυναίκας είναι πολύ μακριά από αυτό. Το ίδιο ισχύει και για τους άνδρες που προχωρούν σε αποτρίχωση της περιγεννητικής περιοχής. Σε κανένα από τα δύο φύλα δηλαδή δεν προκαλεί υπογονιμότητα, αφού η δέσμη του λέιζερ δεν διεισδύει στα εσωτερικά όργανα του σώματος.

Ιδρωτοποιοί αδένες

Οι ιδρωτοποιοί αδένες όπως και οι λεμφαδένες βρίσκονται μακριά από το χόριο. Τα τριχοθυλάκια βρίσκονται μόλις μερικά χιλιοστά κάτω από το δέρμα, ενώ οι λεμφαδένες και οι ιδρωτοποιοί αδένες πολύ βαθύτερα. Τα λέιζερ που χρησιμοποιούνται για αποτρίχωση δεν φτάνουν τόσο βαθιά ώστε να προκληθεί βλάβη σε αυτούς.

«Παρόλο που η αποτρίχωση με λέιζερ δεν προκαλεί καρκίνο του δέρματος, ούτε επηρεάζει άλλα όργανα του σώματος αυτό δεν σημαίνει ότι οι θεραπείες δεν ενέχουν τον κίνδυνο κάποιας παρενέργειας. Εντούτοις, αυτός είναι αμελητέος και οι οποιαδήποτε ανεπιθύμητες ενέργειες εύκολα διαχειρίσιμες.

Αυτές ποικίλλουν ανάλογα με τον τύπο δέρματος, το χρώμα των μαλλιών και την τήρηση της φροντίδας πριν και μετά τη θεραπεία. Η πιο συχνή είναι η υπερμελάγχρωση, κυρίως στα άτομα με σκούρο δέρμα, η οποία συνήθως υποχωρεί μετά από μερικές μέρες. Διαφορετικά αντιμετωπίζεται με τοπικά φάρμακα ή peeling.

Αυτός είναι και ο λόγος που συστήνουμε την αποφυγή της έκθεσης στην ηλιακή ακτινοβολία μετά από κάθε συνεδρία αποτρίχωσης.